میلاد یازدهمین گل باغ نبوی امام حسن عسکری علیه السلام را تبریک عرض می نمایم.

درود وسلام و صلوات رب العالمین بر طلاب و روحانیانی که با خون خود درخت اسلام و انقلاب را آبیاری کردند. آنان

که مصدرشان بهشت بود. هیچ گاه متکلم وحده نبودند و البته مع الغیر هم نه، بلکه مع الله…

چون التقاء ساکنین محال بود، از بین سکون در حوزه و سکون در شهر، فتح را برگزیدند، فعل بودند که هم معنا

داشتند و هم زمان. ولی هیچ گاه افعال ناقصه نشدند، حروف مشبهه بالفعل که هیچ…

می شود گفت افعال مقاربه بودند چون قرب به خدا را برگزیدند.

هیچ گاه حاضر نشدند لن که نفی ابد می کند بر سر آن ها خراب شود و زندگی ابدی را برگزیدند… .

حالشان حال خوشی بود. به حروف جر محل نمی گذاشتند. از دنیا منصرف بودند ولی جبهه که می رفتند غیر

منصرف می شدند تا شهادت… .

معرب نبودند که با عوامل مختلف رنگ عوض کنند بلکه مبنی بودند آن هم مبنی بر فتح… .

از حروف استفهام خیلی استفاده می کردند، عَلَم بودند… .

در ضرب عمرٌ زیداً نه با عمر میانه خوبی داشتند نه با زید، زیرا یکی همیشه ظالم بود و یکی همیشه

مظلوم. البته اگر مرحوم مصنف زنده بود به استعمال زید در غیر ما وضع له اعتراض می کرد… .

مساله زنبوریه! باعث نشد مثل زنبور به دیگران نیش بزنند، الفیه ی ابن مالک را کنار گذاشتند، ابن عقیل از نوع

مسلمش را انتخاب کردند… .

در هدایه هدایت شدند و با صمدیه عبدالصمد… .

در اختلاف بین بصریون و کوفییون حق را به کربلاییون دادند… .

گاهی احتیاط را در ترک احتیاط می دانستند… .

مکررات مدرس افغانی را برنتابیدند و از میان کتاب های مختلف شرح لمعه جهاد را برگزیدند… .

سبق و رمایه را که خواندند در میدان جنگ از دیگران سبقت گرفتند و ما رمیت اذ رمیت را در جبهه به کار

بستند… .

قاعده ی ید آن ها را از داشتن دست بی نیاز کرده بود… .

از سوق المسلمین فراری بودند و دو کوهه سوق المسلمین آن ها بود که در آن جا با خدا تجارت و معامله

می کردند… .

رویت هلالشان در شب های عملیات بود که یکجا شهریه و مرحمتیشان را از مهدی فاطمه دریافت          

می کردند… .

شب عملیات، عمامه ها را بر سر نمی بستند و لباس سربازی را خلاف مروت نمی دانستند… .

جز خدا هیچ کس حق نداشت به آن ها اضافه شود و آن ها هم جز خدا به کسی اضافه نمی شدند… .

ظرف و شبه ظرف کانون های قدرت نبودند و در تزاحم بین ماندن و رفتن، زحمت رفتن را به خود هموار می کردند… .

قول و فعلشان با هم تناقض نداشت. برائتشان سوره ی برائت بود… .

هیچ گاه به انسانیت خود شک نکردند که نیازمند اصل استصحاب باشند. عمل به قطع را هم واجب می دانستند… .

“وسئلهم عن القریة التی کانت حاضرة البحر اذ یعدون فی السبت اذ تأتیهم حیتانهم یوم سبتهم شرعا و یوم لایسبتون لاتأتیهم کذلک نبلوهم بما کانوا یفسقون". (اعراف/163).

آیه ی فوق، درباره ی گروهی از قوم یهود است که از ماهی گرفتن در روز شنبه نهی شده بودند و آن ها با کندن چاله هایی مرتبط با دریا در روز شنبه ماهی ها را به دام انداخته و یکشنبه آن ها را صید می کردند!!! اینان گرچه به ظاهر به حکم پیامبرشان گردن نهاده بودند ولی در واقع نافرمانی کرده بودند. به آنان که نافرمانی کردند گفته شد که بوزینگانی رانده شده باشید.

با وجود این که رهبر فرزانه ی انقلاب دراول آذر ماه سال جاری با توجه به اهمیت حفظ آرامش و وحدت در شرایط جاری فرمودند:

” مجلس می گوید می خواهد بپرسد، این احساس وظیفه است؛ دستگاه دولتی می گوید می خواهد با اعتماد به نفس پاسخ بدهد و از عهده ی پاسخ برمی آید -که این را به ما هم گفتند- این هم قابل تحسین هست؛ هر دو قضیه خوب است، لکن من معتقدم که این دو نقطه ی مثبت تا این جا انجام گرفته، از این جا به بعد دیگر ادامه پیدا نکند. همین جا تمامش بکنند؛ همین جا تمام کنند قضیه را. مجلس یک امتحان خوبی داده است، یک امتحان خوبی مسئولین اجرا داده اند، این امتحان، امتحان خوبی بود. مردم با بصیرتند، مردم می فهمند، تشخیص می دهند. ادامه ی این کار همان چیزی است که دشمنان می خواهند، دوست می دارند این دو قوه را در مقابل هم قرار بدهند؛ یک عده ای تحت تاثیر احساسات از این طرف، یک عده ای تحت تاثیر احساسات از آن طرف، یک عده ای قلم ها و وسایل تبلیغ را در ورزنامه و در پایگاه اینترنتی و غیره به کار بگیرند و یک فضای شلوغی درست کنند. نه، کشور احتیاج دارد به آرامش. همه ی مسئولین، چه مسئولین تقنین، چه مسئولین قضا، چه مسئولین اجرا، برای این که کار خود را انجام بدهند، آرامش لازم دارند، مردم هم آرامش را دوست دارند. آن چه که وظیفه ی مجلس بود انجام گرفت؛ دولت هم در مقابل آن چه که وظیفه ی مجلس است اعتماد به نفس لازم را نشان داد؛ این از هر دو طرف خرسند کننده است".

اما با وجود این همه نصایح از طرف معظم له و ارسال بیانیه از طرف سران سه قوا مبنی بر این که اطاعت از نصایح ایشان بر ما واجب است، بازهم چرا فضای کشور را به سمت و سویی حرکت می دهند که دشمن می خواهد و دشمن را دلشاد می کنند و دل رهبرشان را غمگین می سازند؟

آن ها غافل اند از این که مثال قومی شدند که با حفر گودال در شنبه ماهی را به دام انداحتند و در یکشنبه با صید ماهی های به دام افتاده مخالفت پیامبرشان را کردند و دل مومنان را شکستند. و من می اندیشم که عاقبتی همانند پیش بینی قرآن در انتظارشان باشد.

به قلم: مطهره فغانی لمراسکی

سوال: بعضی از زنان برای تامین هزینه های زندگی خانوادگی خود در آرایشگاه ها کار می کنند، آیا این کار ترویج بی عفتی و یا تهدیدی برای عفت جامعه اسلامی محسوب نمی گردد؟

پاسخ: آرایش کردن زنان فی نفسه و اجرت گرفتن در برابر آن اشکال ندارد به شرطی که به منظور نشان دادن به نامحرم نباشند.

سوال: آیا برای زنان جایز است که با فروش جواهرات در بازار زرگرها و غیر آن کسب درآمد کند؟

پاسخ: با رعایت حدود شرعی اشکال ندارد.

(منبع: اجوبه الاستفتائات مطابق با فتاوای مقام معظم رهبری الامام خامنه ای)

تو را غایب نامیده اند، چون ظاهر نیستی، نه این که حاضر نباشی.

غیبت به معنای حاضر نبودن، تهمت ناروایی است که به تو زده اند و آنان که بر این پندارند، فرق میان ظهور و حضور را نمی دانند، آمدنت که در انتظار آنیم به معنای ظهور است نه حضور، و دلشدگانت وقتی که ظاهر می شوی همه انگشت حیرت به دندان می گزند و با تعجب می گویند که تو را پیش از این هم دیده اند و راست می گویند، چرا که تو در میان مایی، جمعه که از راه می رسد، صاحبدلان دل از دست می دهند و قرار از کف می نهند و قافله ی دل های بی قرار روی به قبله می کنند و آمدنت را به انتظار می نشیند…

و اینک ای قبله ی هر قافله و ای شبروان را مشعله در آستانه ی آدینه ای دیگر با دلدادگان دیگری از خیل منتظرانت سرود انتظار را زمزمه می کنیم.

به قلم: مطهره فغانی لمراسکی